Samuli Eric Emery (Finland) Dance
Dancing in a public space means becoming uncontrollably seen. There are no reserved seats, no tickets sales and no privacy. This allows anyone to become a witness, even without realising in the midst of one's daily life.
I hope to become a vessel for someone to be moved, someone who might not be used to getting moved through witnessing another person's movement. I'd like to imagine that there can be something meaningful, or at least beautiful, in seeing another person move.
I wish to become a canvas for the unforeseen.
I hope to become a manifestation of human capability and incapability.
I want to become a river or a wonderful cloud.
This will probably require a lot of focus and a lot of patience.
I have a tendency of being quite unfocused and impatient.
***
I see the state of exhaustion as a bridge to vulnerability and bareness, where less and less strength remains for hiding or covering the self. A state where one is exposed and therefore relatable on a level that isn’t conventional in human encounters, especially in public spaces. I like to believe this realm is inherently unstable, unpredictable, un-rational and most importantly undisguised.
I find this very hard to do.
Luckily, I’m not alone.
***
I want to welcome boredom back into my life, like an old friend.
***
I hope this frame could also serve as a channel to return to the root of some of the urban dances I love, that have an initial function beyond performativity: a means of communication and social connection.
It all started from the streets.
***
I imagine this act of re-contextualising a historical event as a way to explore the spaces between social event, disease, spiritual catharsis, political statement and performance.
What moves us now?
Imagine.
Samuli Eric Emery (Finnland) Tanz
In einem öffentlichen Raum zu tanzen, heißt unkontrollierbar gesehen werden. Es gibt keine reservierten Plätze, keinen Ticketverkauf und keine Privatsphäre. Es erlaubt jedem ein*e Zeug*in inmitten des Alltags zu werden, sogar ohne dass es der- oder diejenige merkt.
Ich hoffe ein Schiff für jemanden sein zu können, der bewegt werden möchte, jemand, der es nicht gewohnt ist, allein dadurch bewegt zu werden, dass er die Bewegung von jemandem anderen miterlebt. Ich stelle mir gern vor, dass etwas Tiefsinniges, zumindest etwas Schönes entstehen kann, wenn man einer anderen Person beim Tanzen zusieht.
Ich wünsche mir, ein Segel für das Unvorhersehbare zu werden.
Ich hoffe, eine Manifestation menschlichen Vermögens und Unvermögens zu werden.
Ich möchte ein Fluss oder eine wunderbare Wolke werden.
Das wird vielleicht jede Menge Fokus und Geduld erfordern.
Ich habe die Tendenz ganz schön unfokussiert und ungeduldig zu sein.
***
Ich sehe den Zustand der Erschöpfung als eine Brücke zur Verwundbarkeit und Blöße, wo immer weniger Kraft überbleibt, das Selbst zu verstecken oder zu verdecken. Ein Zustand, in dem man ausgestellt ist und dadurch (wieder) nahbar auf einer Ebene, die bei menschlichen Begegnungen ungewöhnlich ist, speziell im öffentlichen Raum. Ich nehme an, dass ein solcher Ort naturgemäß unstabil, unvorhersehbar, irrational und – was das wichtigste ist – unverhüllt ist.
Ich finde, das ist sehr schwierig zu tun.
Glücklicherweise bin ich nicht allein.
***
Ich möchte Langeweile wieder wie einen alten Freund in meinem Leben willkommen heißen.
***
Ich hoffe der Rahmen des Projektes dient auch als Kanal dafür, zu den Wurzeln einiger Urban Dances, die ich so liebe, zurückzukehren; diese haben eine initiale Funktion jenseits jeglicher Performativität: Nämlich im Sinne von Kommunikation und sozialer Verbindung.
Alles begann in den Straßen.
***
Ich stelle mir vor, dass der Akt, ein historisches Ereignis neu zu verorten ein Weg ist, Räume zwischen Happening, sozialem Event, Krankheit, spiritueller Katharsis, politischem Statement und Performance zu erkunden.
Was bewegt uns heute?
Stell dir das vor!
Samuli Eric Emery (Finlandiya) Dansı
Kamusal alanda dans etmek kontrol dışı görünmek demek. Seyircilere özel ayrılmış koltuklar yok, bilet ya da mahremiyet. Bu çalışma herhangi birinin hayatının orta yerinde, kendisi bile fark etmeden bir şeylere şahit olmasına alan açıyor.
Başka birinin hareketine şahitlik ederek harekete geçmeye alışık olmayan birinin harekete geçirilmesinde kanal olmayı umut ediyorum. Anlamlı bir şey olabileceğini hayal etmek istiyorum, ya da en azından bir insanın hareket etmesindeki güzelliği ortaya koymayı.
Görünmeyen için bir tuval olmayı hayal ediyorum.
İnsan kapasitesinin ve kapasitesizliğinin manifestosu olmak istiyorum.
Bir nehir ya da muhteşem bir bulut olmak istiyorum.
Bu muhtemelen çok odaklanmamı ve sabırlı olmamı gerektirecek.
Sabırsız ve odaksız olma eğilimim var.
***
Tükenmişliği, özü örtmeye yarayan gücün giderek azaldığı, kırılganlık ve çıplaklığa giden bir köprü olarak görüyorum. Öyle bir köprü ki, kişi kendini günlük ilişkilerinde ortaya koymadığı gibi kamusal alanda ortaya koyuyor. İnanıyorum ki, bu durum doğası gereği sürdürülemez, tahmin edilemez, irrasyonel ve en önemlisi gizlenemez bir durum.
Bunu yapmanın çok zor olduğunu düşünüyorum.
Şanslıyım ki yalnız değilim.
***
Sıkılmayı eski bir dost gibi hayatıma yeniden almak istiyorum.
***
Umarım bu çerçeve performansın ötesinde bir iletişim ve sosyal bağ aracı olarak sevdiğim bazı kentsel dansların köklerine erişmemi sağlayacak bir kanal açar.
Her şey sokaklardan başladı.
***
Ben bu hareketi, olaylar, sosyal etkinlik, hastalık, ruhsal katarsis, politik bir deklarasyon ve performans arasındaki alanları keşfetme yoluyla, tarihi bir olayı yeniden bağlamlandırma hareketi olarak hayal ediyorum.
Bizi şimdi ne harekete geçiriyor?
Hayal et.
Samuli Eric Emery (Finlande) Danse
Danser dans l'espace public signifie devenir visible de façon incontrôlable. Il n'y a pas de places réservées, pas de vente de billets et pas d'intimité. Cela permet à chacun de devenir un témoin, même sans en être conscient, au milieu du quotidien.
J'espère devenir un vaisseau d'émotion pour quelqu'un qui ne serait éventuellement pas habitué à se laisser émouvoir par le mouvement d'une autre personne. J'aime imaginer qu'il peut y avoir du sens, ou au moins de la beauté, à voir quelqu'un danser.
Je souhaite devenir une toile pour l'imprévu.
J'espère devenir une manifestation des capacités et incapacités humaines.
Je veux devenir une rivière ou un merveilleux nuage.
Cela demandera probablement beaucoup de concentration et beaucoup de patience.
J'ai une tendance à la dispersion et à l'impatience.
Je vois l'état d'épuisement comme un pont vers la vulnérabilité et la nudité, où il reste de moins en moins de force pour se cacher. Un état dans lequel on est exposé dans un état inhabituel aux rencontres humaines courantes, spécifiquement dans l'espace public. J'aime à penser que ce domaine est intrinsèquement instable, imprévisible, irrationnel et plus encore, sans apparats.
Je trouve cela difficile à faire.
Heureusement je ne suis pas seul.
Je veux accueillir à nouveau l'ennui dans ma vie, comme un vieil ami.
J'espère aussi que ce cadre pourra devenir un canal vers les racines de certaines danses urbaines que j'aime, lesquelles ont une fonction de moyen de communication et de lien social, au-delà de la performativité.
Tout a commencé dans la rue.
Je vois cette recontextualisation d'un événement historique comme une façon d'explorer les espaces entre happening, événement social, maladie, catharsis spirituelle, manifeste politique et performance artistique.
Qu'est-ce qui nous meut maintenant ?
Imaginez
صامولي إريك إيمري (فنلندا)
الرقص في المجال العام يعني أنه بامكانك المشاهدة بدون اي قيود. لا يوجد شيء خاص ، لا بيع التذاكر ولا الكراسي المخصصة للأشخاص. هذا يسمح لأي شخص أن يشاهد ذلك في خضم حياته اليومية ، بغض النظر عن حياته الخاصة.
آمل أن أكون شخصًا متأثرًا بشخص لا يعتاد على التصرف من خلال مشاهدة تصرفات شخص آخر. أود أن أتخيل أن شيئًا ذا مغزى قد يحدث في حركة شخص آخر .
أريد أن أكون قماشًا لشيء ما دون أن يلاحظه أحد .
آمل أن أكون مظهراً لقدرة الإنسان وعجزه.
أريد أن أكون سحابة عظيمة أو نهرًا.
ربما ستحتاج إلى الكثير من الصبر والتركيز على ذلك.
أنا أميل إلى أن أكون صبورًا وغير مركّز.
***
أرى حالة الإرهاق بمثابة جسر للعري والضعف ، حيث توجد قوة أقل لتغطية أو إخفاء الذات. إنه شيء يتعرض له الناس بشكل خاص حتى يتمكنوا من العثور على شيء من أنفسهم ، لا سيما على المستوى الذي تكون فيه المواجهات البشرية في المجال العام غير تقليدية. أود أن أصدق أن هذا المجال غير معقول بطبيعته ، ولا يمكن التنبؤ به ، وغير مستقر ، والأهم من ذلك أنه لا يمكن تصوره .
أجد أنه من الصعب للغاية القيام بذلك .
لحسن الحظ أنا لست وحدي .
***
كصديق قديم ، أود أن أدعوه إلى حياتي مرة أخرى .
***
آمل أن يكون هذا الإطار بمثابة قناة للعودة إلى أصل بعض رقصات المدينة التي أحبها ، وهي وظيفة انطلاق تتجاوز الواقع: أداة للعلاقة الاجتماعية والتواصل.
كل شيء بدأ في الشوارع .
أتصور إعادة النظر في حدث تاريخي كوسيلة لاكتشاف فجوة بين الحدث والوضع الاجتماعي والوباء والتطهير الروحي والتعبير السياسي والأداء.
ما الذي يحركنا الآن؟
تخيلوا.
Samuli Eric Emery (Finlande) Danse
Bailar en un espacio público significa ser incontrolablemente observado. No hay asientos reservados, ni venta de entradas, ni privacidad. Esto permite que cualquier persona se convierta en un testigo, incluso sin darse cuenta, en medio de su rutina diaria.
Espero convertirme en un barco para que alguien se conmueva, alguien que no esté acostumbrado a conmoverse a través del movimiento de otra persona. Me gustaría imaginar que puede haber algo significativo, o al menos bello, en ver a otra persona moverse.
Deseo convertirme en un lienzo para lo imprevisto.
Espero convertirme en una manifestación de la capacidad y la incapacidad humana.
Quiero convertirme en un río o una nube maravillosa.
Esto probablemente requerirá mucha atención y mucha paciencia.
Tengo una tendencia a ser bastante desenfocado e impaciente.
***
Veo el estado de agotamiento como un puente hacia la vulnerabilidad y la desnudez,
donde cada vez queda menos fuerza para esconderse o cubrirse. Un estado en el que uno está expuesto y, por lo tanto, se puede relacionar en un nivel que no es convencional entre encuentros humanos, especialmente en espacios públicos. Me gusta creer que este terreno es intrínsecamente inestable, impredecible, no racional y, lo más importante, sin disfraz.
Encuentro esto muy difícil de hacer.
Por suerte no estoy solo.
***
Quiero dar la bienvenida al aburrimiento en mi vida, como a un viejo amigo.
***
Espero que este marco también pueda servir como un canal para volver a la raíz de algunas de las danzas urbanas que amo, que tienen una función inicial más allá de la performatividad: un medio de comunicación y conexión social.
Todo comenzó desde las calles.
***
Imagino este acto de re-contextualizar un evento histórico como una forma de explorar los espacios entre el suceso, el evento social, la enfermedad, la catarsis espiritual, la declaración política y la acción performance.
¿Qué nos mueve ahora?
Imagina